Μέ συνεπῆρε ἡ τελευταία σας παράγραφος:
"Ἐπί πλέον, σέ προσωπικό ἐπίπεδο τῶν ποιμένων, θά πρέπει νά διευκρινισθῇ ὅτι βρισκόμαστε σέ μιά μεγάλη παγκόσμια πανδημία, κατά τήν ὁποία καθημερινῶς πεθαίνουν ἄνθρωποι. Εἶναι ἕνας παγκόσμιος πόλεμος. Καί ὅπως ὁ πόλεμος εἶναι μιά περιπέτεια γιά τούς ἀνθρώπους, τό ἴδιο συμβαίνει καί σέ αὐτόν τόν παγκόσμιο πόλεμο. Οἱ Ποιμένες δέν μποροῦν νά μένουν ἀπαθεῖς μπροστά στά καθημερινά θύματα τοῦ covid-19, πού ἐκφράζονται εἴτε ὡς «κρούσματα» εἴτε ὡς «θάνατοι» εἴτε ὡς οἰκονομική κρίση εἴτε ὡς ψυχολογική κρίση ἀπό τόν ἐγκλεισμό καί τόν φόβο τοῦ θανάτου.
Ἡ Ἐκκλησία, καίτοι εἶναι ἐναντίον τοῦ πολέμου, πού ἀπειλεῖ τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων, ἐν τούτοις συμμετέχει ποικιλοτρόπως στήν ἀντιμετώπιση αὐτῆς τῆς ἀπειλῆς γιά τήν διαφύλαξη «βωμῶν καί ἑστιῶν». Τό ἴδιο πρέπει νά συμβαίνῃ καί στήν παροῦσα κατάσταση. Πρέπει νά βοηθήσουμε, σεβόμενοι τήν ἐλευθερία κάθε ἀνθρώπου, στό νά δημιουργηθῇ «ἀνοσία» στόν πληθυσμό, δηλαδή νά δημιουργηθῇ ἄμυνα καί «ὀχυρό» στόν ἄνθρωπο καί τήν κοινωνία, πού σημαίνει, νά ἐνισχυθῇ τό ἀνοσοποιητικό σύστημα τοῦ ὀργανισμοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί τῆς κοινωνίας, γιά νά προστατευθοῦν «ἀνθρώπινες ζωές», ἀφοῦ ἡ ἀνθρώπινη ζωή εἶναι εὐλογία Θεοῦ καί δίνεται γιά νά δοξάζεται ὁ Θεός, νά ὑπηρετῆται ὁ συνάνθρωπος καί νά σωθῇ ὁ ἴδιος ὁ ἄνθρωπος αἰωνίως".
Ἡ περιπέτειά μου δέν ἐπιτρέπει πρός τό παρόν τόν ἐμβολιασμό μου, διαφορετικά θά προσερχόμουν μαζί μέ τούς πρώτους.
Γνωρίζοντας τόν χαρακτῆρα σας, διαβάζοντας τό σχετικό κείμενό σας σᾶς προτρέπω νά πάρετε τήν θέση μου στήν πρώτη ὁμάδα ἐκείνων πού θά προσέλθουν πρός ἐμβολιασμόν.
Μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης
+ Ὁ Ἀθηνῶν Ἱερώνυμος»
Κατόπιν τούτου, σύμφωνα μέ τό πρόγραμμα, τό ὁποῖο κατήρτισε τό Ὑπουργεῖο Ὑγείας ἐμβολιάσθηκα στό Νοσοκομεῖο Εὐαγγελισμός τήν Κυριακή 27 Δεκεμβρίου ἐ.ἔ., στίς 5:00 μμ.
Στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου δέν εἶναι κακό, ὅπως δίδασκε ὁ πλατωνισμός καί ὁ μανιχαϊσμός, οὔτε ὁδηγούμαστε στήν θεοποίησή του. Τό σῶμα, πού εἶναι ἑνωμένο μέ τήν ψυχή σέ μιά ἑνότητα, ἁγιάζεται ἀπό τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ.
Συνεπῶς, φροντίζουμε τήν ὑγεία τοῦ σώματος ὄχι ὡς αὐτοσκοπό, ἀλλά γιά νά συντελῆ στήν ὑγεία μας, τόσο στήν σωματική, ὅσο καί πρό παντός τήν ψυχική καί πνευματική, ὅπως τήν προσδιορίζει ἡ Ἐκκλησία μας.
