Στις 24/6 οι ιππείς του συλλόγου μας ξεκίνησαν για τρίτη συνεχόμενη χρονιά την έφιππη πορεία στην ορεινή Ναυπακτία και την λίμνη του φράγματος Ευήνου. Η αφετηρία αυτή την φορά ήταν οι βρύση μεταξύ Ελευθέριανης και Πόδου( Αι Γιάννης ) γιατί ήταν αδύνατο να μας ακολουθήσει το όχημα συνοδείας λόγο πτώσεις βράχων στην διαδρομή από την Αγ. Κυριακή στον Πόδο και συγκεκριμένα πάνω από τον Πόδο οπότε και το αρχικό σχέδιο τροποποιήθηκε.
Λίγο πριν ξεκινήσουμε ο Νίκος Κατσούδας από την Ελευθέριανη μας επισκέφθηκε με όλα του τα εγγόνια του που χάρηκαν βλέποντας τα άλογα του συλλόγου. Περάσαμε από τον Πόδο και στην συνέχεια κατευθυνθήκαμε προς Αμπελακιώτισσα όπου μας περίμενε να μας υποδεχτεί εκ μέρους του τοπικού πολιτιστικού συλλόγου ο πρόεδρος του, Κώστας Κορώνης. Στην είσοδο του χωριού ποτίσαμε λίγο νερό τα άλογα και συνεχίσαμε περνώντας μέσα από το χωριό όπου όλοι όσοι ήταν εκεί μας καλωσόρισαν. Πήγαμε κατευθείαν στο μοναστήρι του χωριού όπου ο πατήρ Πολύκαρπος διάβασε μια ευχή όπως κάθε φορά σε ιππείς και ίππους. Προσκυνήσαμε το χέρι του Αγ. Πολυκάρπου την θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και ήπιαμε νερό. Αμέσως μετά πήγαμε στον ξενώνα Δρυάδες του Κανέλου Παναγιώτης όπου περιποιηθήκαμε τα άλογα μας και κατεβήκαμε να πιούμε καφέ στα καφενεία του χωριού και να μιλήσουμε με τους κατοίκους του που ήταν εκεί και μας περίμεναν. Δειπνήσαμε στον ξενώνα μαζί με πολλούς χωριανούς που μας ακολούθησαν και απολαύσαμε την περιποίηση όλων.
Την επόμενη το πρωί αφού φάγαμε για πρωινό τηγανίτες που ταίριαζαν απόλυτα με την φιλοξενία του ξενώνα και του χωριού, ανηφορήσαμε για το πιο δύσκολο κομμάτι της διαδρομής. Περάσαμε όλη την ανηφόρα και φτάσαμε στο διάσελο όπου και είχαμε σκοπό να σταματήσουμε για ξεκούραση. Ένα πέταλο που έφυγε από το εμπρός πόδι του Βλάγκου (το άλογο του προέδρου) μας έκανε να νιώσουμε οτι μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τα περισσότερα απρόοπτα που μπορούν να συμβούν στην έφιππη ομάδα μας. Σε πολύ λίγο χρονικό διάστημα τα εργαλεία πεταλώματος είχαν βγει από το όχημα συνοδείας και το πέταλο αντικαταστάθηκε πολύ γρήγορα και έτσι συνεχίσαμε πλέον την κατηφορική διαδρομή για Περδικόβρυση. Η λίμνη φαινόταν λίγο από εκεί αλλά ήταν μαγευτική η θέα. Μπήκαμε στο χωριό και οι λιγοστοί κάτοικοι αναστατώθηκαν ευχάριστα από τους ήχους των πετάλων και των κουδουνιών. Σταματήσαμε στην κα Μαρία όπως κάθε χρόνο και κυριολεκτικά πήραμε δυνάμεις από την γενναία μερίδα γλυκού βύσσινου του κουταλιού που μας έβαλε. Συναντήσαμε και τον ταχυδρόμο της Κλεπάς κ. Θανάσης Κούκουνα που περίμενε να έρθουμε και ήρθε σε πολύ γρήγορα από την Κλεπά να μας κεράσει με τον γιο του. Συνεχίσαμε την διαδρομή μετά την μικρή στάση περνώντας από Αγ. Δημήτριο χωρίς να σταματήσουμε για να μην πιάσει πολύ ζέστη και κουράσουμε τα άλογα. Οι κάτοικοι του χωριού ήταν άλλοι στα μπαλκόνια τους και άλλοι στην πλατεία όπου μας χαιρετούσαν στο πέρασμα μας. Η μαγευτική θέα της λίμνης του Εύηνου που ήταν σαν καθρέφτης λόγο της άπνοιας μας αποζημίωνε διώχνοντας την κούραση της πολύωρης πορείας μας. Ανηφορήσαμε για το κτήμα Λέλου περνώντας μέσα από το πυκνό και υπέροχο δασικό τοπίο, φτάνοντας στο κτήμα το μεσημέρι. Ο κ. Λέλος ήταν εκεί και μας υποδέχτηκε όπως μας έχει συνηθίσει με ενθουσιασμό και όλα τα συναισθήματα που πηγάζουν από την καρδιά ενός φιλόξενου ανθρώπου. Η βρύση του μέσα στο κτήμα δροσερή όπως πάντα και τα κεράσματα στο τραπέζι ακόμα πιο καλά. Περιποιηθήκαμε τα άλογα, κάναμε ντους στους μικρούς ξενώνες, κολατσίσαμε και ξαπλώσαμε να ξεκουραστούμε για μεσημέρι. Αυτό το κτήμα είναι ό,τι καταλληλότερο για να φιλοξενεί ιππείς και ίππους. Πέτρινες πεζούλες που μπορείς να δέσεις τα άλογα με ασφάλεια, χορτάρι άφθονο, πολλά δένδρα με παχύ ίσκιο που είναι απαραίτητος για όλους, νερό δροσερό και πάνω από όλα φιλόξενος οικοδεσπότης. Είναι ένας τόπος που το άλογο δένει αρμονικά με το γύρω περιβάλλον.
Το απόγευμα καβαλήσαμε ξανά για την Καστανιά. Είχαμε υποψιαστεί τι μας περίμενε όταν είδαμε νωρίτερα την αφίσα που είχε διακινήσει ο πολιτιστικός σύλλογος για τον ερχομό μας. Η πλατεία γεμάτη κόσμο καθώς κατηφορίσαμε και το μεγαλύτερο ποσοστό μικρά παιδιά <<για να γνωρίσουν την πανάρχαια σχέση ανθρώπου και αλόγου>> όπως ανακοίνωσε ο σύλλογος. Έτσι και έγινε όταν δέσαμε τα άλογα στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου. Όλοι ανέβηκαν ως εκεί να φωτογραφηθούν με τα άλογα, να ρωτήσουν για το κάθε ένα και την φυλή του ξεχωριστά, τις ικανότητες τους και όλα όσα είχαν στο μυαλό τους μικροί και μεγάλοι. Όπως ήταν επόμενο την παράσταση έκλεψε η Κούλα και ο Χαράλαμπος τα δύο Πίνδου της ομάδας που είναι τα πιο κατάλληλα για μικρά παιδιά. Σε όλη την διαδρομή τα είχαμε χωρίς αναβάτη ελεύθερα να μας ακολουθούν. Τα ετοιμάσαμε και τα κατέβασε ο ιδιοκτήτης τους Γιάννης Κατσάρας στην πλατεία όπου ακούραστα έκανε τα παιδάκια βόλτες.
Ακολούθησε γεύμα στην πλατεία προς τιμήν του συλλόγου μας και των αντιπροσώπων του και η Δ.Ε.Η με τις απεργίες της φρόντισε να είναι το πιο ρομαντικό της πορείας μας. Τα φαγητά του κ. Αντωνόπουλου Γιάννη και η περιποίηση ήταν άψογη. Μαζί μας δείπνησε και ο δημοτικός σύμβουλος Ναυπακτίας κ. Εγγλέζος Χρήστος. Οι Κατσανιώτες είχαν ανταποκριθεί στο κάλεσμα του συλλόγου τους και με την μεγάλη προσέλευση δήλωναν έντονη επιθυμία για να έρθει ξανά ο ιππικός σύλλογος την επόμενη χρονιά. Ο κ. Λέλος μας καλωσόρισε εκ μέρους του πολιτιστικού συλλόγου και εκεί ανανεώσαμε το ραντεβού για το 2012.
Το επόμενο πρωινό ξεκινήσαμε νωρίς για να πιούμε καφέ στο χάνι του Λιόλου. Μόλις παραγγείλαμε καφέ έφτασε από τον Πλάτανο ο Αντώνης Ζαγορίτης να μας συνοδεύσει και να καταγράψει σε κάμερα όλη την διαδρομή. Μέσα στα έλατα η πρωινή δροσιά ήταν πολύ καλή αλλά έδειχνε οτι ο ήλιος αργότερα θα ανέβαζε την θερμοκρασία αργότερα αρκετά. Η έφιππη παρέα μας έφτασε στον Πλάτανο Ναυπακτίας λίγες ώρες μετά, όπου και εκεί η υποδοχή ήταν πολύ καλύτερη και μεγαλύτερη από την προηγούμενη χρονιά. Τα παιδιά μόλις μας είδαν από μακριά στο δρόμο από το Ξεροβούνι, πήραν τα ποδήλατα τους και βγήκαν στην είσοδο του χωριού να μας υποδεχτούν. Κατεβήκαμε πεζοί τα πλακόστρωτα μέχρι την πλατεία και περιμένοντας τον πατήρ Δημήτριο να τελειώσει την λειτουργία ακούγαμε τις ιστορίες που μας έλεγαν οι ντόπιοι με τα δικά τους άλογα και προσπαθούσαμε να χορτάσουμε την δίψα των παιδιών του χωριού για μάθηση σχετικά με τα άλογα. Τα ανεβάσαμε και φωτογραφήθηκαν ώσπου ο πατήρ Δημήτριος διάβασε την ευχή και πήγαμε να πιούμε καφέ μπροστά στον ανδριάντα του Καραϊσκάκη στο παραδοσιακό καφενείο του Ραμπαούνη. Στην συνέχεια ανηφορήσαμε προς τον ξενώνα Ιφιγένεια όπου μας σέρβιραν πρωινό και μας περιποιήθηκαν, ιδιαίτερα η κυρία Δανιά. Η ημέρα έφτασε στην μέση της χωρίς να μπορούμε να αρνηθούμε σε κανέναν την παραμονή μας πιο πολύ εκεί. Ο Αντώνης Ζαγορίτης ήταν σε όλες μας τις στάσεις παρόν και μας κέρασε καφέδες και αναψυκτικά αλλά προσφέρθηκε εθελοντικά να μεταφέρει μέλη μας στην Ελευθέριανη για να πάρουμε τα τρείλερ. Επισκεφθήκαμε το μικρό μουσείο εθνικής αντίστασης και το λαογραφικό μουσείο του χωριού. Η έφιππη πορεία μας τελείωσε στον Πλάτανο Ναυπακτίας και το ραντεβού ανανεώθηκε για την επόμενη χρονιά τις ίδιες μέρες.
Όλα τα χωριά από όπου περάσαμε ήταν πανέμορφα και όλοι μας υποδέχτηκαν με καλοσύνη που μας δεσμεύει σαν σύλλογο αλλά και σαν μέλη να τολμήσουμε να υποσχεθούμε οτι θα κάνουμε πάλι αυτή την διαδρομή την επόμενη χρονιά παρά τον τρομερό βαθμό δυσκολίας και την μεγάλη δοκιμασία αλόγων και αναβατών. Συνοδευόμενοι πάντα από όχημα που μετέφερε τον εξοπλισμό κατασκήνωσης, το γενικό φαρμακείο και τα πεταλωτικά εργαλεία έχοντας υπόψη μας πάντα την καλή κατάσταση των αλόγων μας και την φροντίδα τους, νιώθουμε ικανοί να τολμούμε με σύνεση όπως αποδείχθηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά. Τα άλογα μας σε όλη την διάρκεια της πορείας ήταν συνεργάσιμα απόλυτα μεταξύ τους αλλά και με τους αναβάτες τους και δεν αντιμετωπίσαμε κανένα περιστατικό που να μας προβληματίσει αρνητικά. Η αποδοχή του κόσμου είναι κάθε χρόνο καλύτερη και η υποδοχή θερμότερη από όπου και αν περάσαμε σε όλα τα χωριά μας. Μέσα από τις φωτογραφίες της εκδρομής μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς την ζεστασιά των ανθρώπων που μας υποδέχτηκαν σε κάθε σημείο αυτής της διαδρομής.
Ο κ. Μουχτούρης πρόεδρος του συλλόγου μετά τον σύντομο απολογισμό πριν ξεκινήσουμε την επιστροφή εξουσιοδοτήθηκε από όλους μας να ευχαριστήσει όλους όσους μας πρόσφεραν απλόχερα περιποίηση, εξυπηρετήσεις και κεράσματα. Καταλαβαίνουν την προσπάθεια που κάνουμε για να διατηρούμε τα άλογα ατομικά κάθε ένας αλλά και σαν σύλλογος να τα διαθέτουμε προς ευχαρίστηση του κόσμου για αυτό και μας τιμούν. Όλοι από κοινού ανακοινώσαμε για πολλοστή φορά οτι είμαστε κυριολεκτικά <<συνιδιοκτήτες>> των αλόγων με όλους αυτούς που τους δίνουν χαρά στο πέρασμα τους σε κάμπο και βουνό. Δεν μπορούμε πρόσθεσε να στερήσουμε αυτές τις χαρές από τα μέλη του συλλόγου που τον στηρίζουν σε κάθε βήμα αλλά και τους ανθρώπους που τα λαχταρούν παντού ιδιαίτερα από τα παιδιά. Είμαστε εθελοντές και θα συνεχίσουμε να προσφέρουμε όπου και όταν μας δίνετε η ευκαιρία, φέρνοντας τα άλογα κάθε φορά πιο κοντά στην κοινωνία μέσα από κάθε ευκαιρία.
Φωτογραφικό υλικό μπορείτε να δείτε στην ιστοσελίδα του Ιππικού Συλλόγου Ναυπακτίας και Δωρίδας
