Το σχέδιο «ΑΘΗΝΑ» το οποίο φιλοδοξεί να αλλάξει τον χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης τέθηκε σε διαβούλευση από το Υπουργείο Παιδείας. Το οδυνηρό για τη Ναυπακτία αποτέλεσμα είναι ότι το Τμήμα που εδρεύει στη Ναύπακτο και ανήκει στο Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου μεταφέρεται. Ο τρόπος που συντάχθηκε ολόκληρη αυτή η μελέτη δείχνει προχειρότητα και «μαγείρεμα». Στον πίνακα που φαίνεται το «Πλήθος των τμημάτων ανά πόλη προ και μετά το σχέδιο ΑΘΗΝΑ» το Τμήμα διατηρείται στη Ναύπακτο. Στον παρακάτω πίνακα «Τα 94 τμήματα που απορροφώνται» το Τμήμα της Ναυπάκτου απορροφάται από το Τμήμα Τεχνολογίας και Τηλεπικοινωνιών Τ.Ε.Ι. Ηπείρου, που μετονομάζεται σε Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και μεταφέρεται στην Άρτα. Μετά το μεσονύκτιο είδαν ότι ήταν αδιανόητο να μεταφερθεί ένας μεγάλος αριθμός σπουδαστών στην Άρτα και μετέβαλαν τον τόπο υποδοχής του Τμήματος στην Πάτρα. Παραμένει όμως η στήλη απορρόφησης από την Άρτα. Λαβύρινθος! Τελικά τα φορτώσανε στον δαίμονα του υπολογιστή και το Τμήμα απορροφάται από το συναφές (;) της Αμαλιάδας, το οποίο μεταφέρεται στην Πάτρα.
Μ' αυτό όμως τον τρόπο η διατυμπανιζόμενη ως μεγάλη μεταρρύθμιση αυτοϋπονομεύεται. Η σοβαρότητα και η αντικειμενική θεώρηση των πραγμάτων πάει περίπατο.
Έχω όμως και μία απορία. Στο Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου λειτουργούσε (Μεσολόγγι) Τμήμα Εφαρμογών Πληροφορικής στη Διοίκηση και στην Οικονομία και στο ίδιο Τ.Ε.Ι. (Ναύπακτος) λειτουργούσε Τμήμα Τηλεπικοινωνιακών Συστημάτων και Δικτύων. Αυτά τα δύο Τμήματα έχουν το ίδιο αντικείμενο; Ο τηλεπικοινωνιακός με τον πληροφορικάριο ταυτίζονται; Πώς όλα αυτά τα Τμήματα συνενώνονται σε ένα Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής στην Πάτρα;
Στην εισήγησή μου στην Ημερίδα Πολιτισμού και Ανάπτυξης (Ναύπακτος 9 Μαρτίου 2002) με θέμα «Παράρτημα Τ.Ε.Ι. στη Ναύπακτο» που οργάνωσε η Εταιρεία Ναυπακτιακών Μελετών με τη συνεργασία του Δήμου έγραφα:
«Η ίδρυση νέων Πανεπιστημιακών και Τεχνολογικών μονάδων και σε αστικά κέντρα της περιφέρειας άνοιξε το δρόμο και για την ισομερή ανάπτυξη της υπαίθρου.
Τα Πανεπιστήμια και τα Τ.Ε.Ι. της Περιφέρειας αποτελούν ήδη κέντρα ζωής και προόδου. Βέβαια το υδροκέφαλο λεκανοπέδιο της Αττικής συνεχίζει να κατέχει επτά Πανεπιστήμια και δύο Τεχνολογικά Ιδρύματα, που αρκετές φορές ασχολούνται με το ίδιο αντικείμενο. Ο αριθμός αυτός είναι υπερβολικός, αλλά το βέβαιο είναι ότι η εππιχείρηση της αποκέντρωσης τούτων προς την περιφέρεια, ως έχουν σήμερα τα πράγματα, μάλλον ως ουτοπία φαντάζει παρά ως ρεαλιστικός στόχος.
Η συμβολή των Πανεπιστημιακών και Τεχνολογικών Ιδρυμάτων στην ανάπτυξη της περιοχής όπου εδρεύουν είναι δεδομένη, γι' αυτό τα γειτνιάζοντα αστικά κέντρα διεκδικούν μερίδιο με την ίδρυση Σχολών ή Τμημάτων στο έδαφός τους. Η διεκδίκηση αυτή είναι θεμιτή και εύλογη, όταν ασφαλώς κινείται μέσα σε ρεαλιστικά πλαίσια. Ακόμα είναι και εργαλείο περαιτέρω αποκέντρωσης, εάν λάβουμε υπόψη μας την παραδοχή ότι η οικονομική και πνευματική αποκέντρωση, ως στόχος ενός συγκεντρωτικού κράτους που δημιούργησε μοντέλα μεγαλουπόλεων, τα οποία είναι παραδείγματα προς αποφυγήν, θα καταξιωθεί με την ανάπτυξη Ανωτάτων Σχολών σε επαρχιακές πόλεις αναπτυσσόμενες, που θα αποτελέσουν το αντίπαλο δέος των απρόσωπων μεγαλουπόλεων ...»
Αυτός είναι ο αντίλογος σε όσους θεωρούν την αποκέντρωση σχολών και τμημάτων στην επαρχία ως μέγιστο κακό με το απλουστευτικό σύνθημα «Τ.Ε.Ι. σε κάθε πόλη και χωριό». Το αθηνοκεντρικό κράτος συνεχίζει ακάθεκτο και σήμερα την πορεία του. Ουδεμία σκέψη για την μεταφορά κάποιων από τα επτά (7) Πανεπιστήμια και τα δύο (2) Τ.Ε.Ι. του λεκανοπεδίου Αττικής στην περιφέρεια. Μάλιστα αποφεύγει και να ενοποιήσει κάποια απ' αυτά. Αντ' αυτού εφεύρε τον όρο «ομοσπονδιοποίηση», για να διατηρήσουν οι Πρυτάνεις τα αξιώματά τους και την διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια και δήθεν «ενώνονται» για τα μάτια του κόσμου!
Όμως επιδεικνύεται μία υπεραυστηρότητα στα περιφερειακά ιδρύματα. Υπάρχουν τμήματα και σχολές που δεν επιτελούν το έργο τους. Σε κάποια οι καθηγητές είναι περισσότεροι από τους φοιτητές. Σ' άλλα δεν υπάρχει διδακτικό προσωπικό ή το γνωστικό αντικείμενο δεν είναι ελκυστικό ή δεν εξυπηρετεί ανάγκες της κοινωνίας και της οικονομίας ή λόγω της πληθώρας των αποφοίτων δίδουν ένα πτυχίο για την ανεργία.
Σ' αυτά τα τμήματα πρέπει να στραφεί το Υπουργείο και με διάλογο να δώσει λύση στα προβλήματα που ασφαλώς υπάρχουν. Τμήματα όμως που λειτουργούν άψογα, γιατί να τα καταργήσουν, να τα απορροφήσουν ή να τα μετακινήσουν;
Το Τμήμα Τηλεπικοινωνιακών Συστημάτων και Δικτύων Ναυπάκτου του Τ.Ε.Ι. Μεσολογγίου, που κατά την πρόταση μετακινείται στην Πάτρα, γιατί να μην παραμείνει και να αναπτυχθεί περαιτέρω; Οι εγγραφές σπουδαστών της τελευταίας τετραετίας έχουν ως εξής:
2009 - 2010 εγγραφέντες 141
2010 - 2011 εγγραφέντες 307
2011 - 2012 εγγραφέντες 194
2012 - 2013 εγγραφέντες 204.
Άρα υπάρχει επάρκεια σπουδαστών. Επίσης το διδακτικό προσωπικό είναι επαρκές και το κυριότερο οι αξιολογήσεις του τμήματος από εξαιρετικούς αξιολογητές είναι ικανοποιητικές, και μάλιστα οργανώνεται και μεταπτυχιακό τμήμα.
Πιστεύουμε ότι θα υπάρξει δεύτερη σκέψη από το Υπουργείο για τη Ναύπακτο, η οποία τελευταία απογυμνώνεται συνεχώς από δημόσιες υπηρεσίες.
Οι Ναυπάκτιοι πρέπει να ξεσηκωθούμε. Να αφήσουμε τους καναπέδες και να διεκδικήσουμε μέσα στο πλαίσιο του νόμου και της ευπρέπειας.
Τα συλλαλητήρια δεν θα τα κάνουν μόνο οι σπουδαστές. Εκείνοι που πολλαπλώς ωφελούνται δεν πρέπει να συμμετέχουν;
Το δόγμα «κάτσε πίτα να σε φάω» έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί. Τουλάχιστον, ας αγωνισθούμε, για να έχουμε τις συνειδήσεις μας αναπαυμένες.
Με πενταετή αγώνα κερδήθηκε το Τ.Ε.Ι. και με Αγώνα θα διατηρηθεί!
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Εμπρός"