Όπως είναι γνωστό, ως δημοτικοί σύμβουλοι, υποβάλλαμε ένσταση κατά της απόφασης του δημοτικού συμβουλίου Ναυπάκτου, με την οποία προχωρούσε ο διαγωνισμός για το ΞΕΝΙΑ χωρίς να πληρούνται οι όροι της προκήρυξης. Με αυτή μας την παρέμβαση προσπαθήσαμε να προστατεύσουμε το ΞΕΝΙΑ από πιθανές μελλοντικές περιπλοκές και αναφέραμε χαρακτηριστικά στην ένστασή μας:
«...Το ΞΕΝΙΑ Ναυπάκτου είναι το μεγαλύτερο περιουσιακό στοιχείο του Δήμου Ναυπάκτου και στο παρελθόν για ανάλογους λόγους έχει μπει σε περιπέτειες με αποτέλεσμα να μειώνεται η αξία του ακινήτου και να βλάπτονται τα συμφέροντα του Δήμου. Γι αυτό τον λόγο στην διαδικασία που θα ακολουθήσει ο Δήμος, πρέπει να τηρείται απολύτως η νομιμότητα...»
Όμως η επιτροπή που σε δεύτερο βαθμό ελέγχει τις αποφάσεις των δημοτικών συμβουλίων, δεν δέχθηκε να εξετάσει επί της ουσίας την ένστασή μας, με ένα πρωτοφανές σκεπτικό. Διαπίστωσε ότι ως δημοτικοί σύμβουλοι δεν έχουμε έννομο συμφέρον, να προστατεύσουμε την περιουσία του δήμου!!! Επομένως δεν είχαμε καν δικαίωμα να υποβάλλουμε ένσταση.
«...Κατά τα προαναφερόμενα, ελλείψει εννόμου συμφέροντος στο πρόσωπο των προσφευγόντων, η υπό κρίση προσφυγή ασκείται απαραδέκτως και συνεπώς κωλύεται η περαιτέρω εξέταση, τυχόν, λόγων νομιμότητας της προσβαλλομένης...» αναφέρει χαρακτηριστικά η επιτροπή στην απόφασή της.
Με αυτή την απαράδεκτη μεθόδευση, προς τιμήν του, διαφώνησε ο εκπρόσωπος του δικηγορικού συλλόγου Μεσολογγίου (Μιχάλης Πετρονικολός) και μειοψήφησε στην επιτροπή. Στο σκεπτικό του αναφέρει τα αυτονόητα και παραθέτει και την αντίστοιχη νομολογία.
«...Επομένως δεν μπορεί να μην έχει έννομο συμφέρον για την προσβολή πράξης αξιοποίηοης ακινήτου του Δήμου, Δημοτικός Σύμβουλος ο οποίος έχει διαφωνήσει κατά την έκδοση απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου και εντάσσεται αυτομάτως σε μια κατηγορία προσώπων σαφώς προσδιοριζόμενη και με συγκεκριμένα εννοιολογικά χαρακτηριστικά που βλάπτεται από την εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης.
Λαμβανομένου υπόψιν ότι η αξιοποίηση δημοτικού περιουσιακού στοιχείου του Δήμου Ναυπάκτου καρκινοβατεί επί μακρό χρονικό διάστημα και καθίσταται αναγκαία η ορθή και ουσιαστική αποκατάσταση και εκμετάλλευση του, κάθε Δημοτικός Σύμβουλος που διαφωνεί με την εκδιδόμενη απόφαση με βάση την αντίστοιχη νομολογία του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου έχει έννομο συμφέρον (ΣΤΕ 4027/2008, 2645/2006, 3521/2006, 2123/2006, 1446/2006, 2531/2000)...»
Να συμπληρώσουμε εδώ ότι σε πρώτο βαθμό η ένστασή μας πάλι δεν συζητήθηκε, αλλά απορρίφθηκε σιωπηρά, αφού η πρωτοβάθμια επιτροπή άφησε να παρέλθει ένας μήνας χωρίς να βγάλει απόφαση. Σύμφωνα με τον δημοτικό κώδικα αν περάσει ένας μήνας χωρίς απόφαση η ένσταση απορρίπτεται, χωρίς να συζητηθεί!!
Μετά από όλα αυτά, δικαιούμαστε να αναρωτηθούμε δημοσίως για το τι είδους μεθοδεύσεις οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα.
Το χειρότερο όμως για εμάς είναι το ότι σε όλη αυτή την διαδικασία ενεπλάκησαν δύο άνθρωποι της αυτοδιοίκησης. Ο εισηγητής στην επιτροπή που ισχυρίστηκε ότι οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν έχουν έννομο συμφέρον να προστατεύσουν την περιουσία του δήμου είναι ο δήμαρχος Μεσολογγίου Γιάννης Αναγνωστόπουλος!!! Το ίδιο ακριβώς επικαλέστηκε στην επιτροπή και ο δήμαρχος Ναυπάκτου Θανάσης Παπαθανάσης. Αυτή η περίεργη σύμπτωση απόψεων των δύο δημάρχων, μόνο λύπη μπορεί να προκαλέσει. Πώς άραγε φτάσαμε σε αυτή; Είναι δυνατόν δύο άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι υπηρετούν την αυτοδιοίκηση να λένε ότι οι δημοτικοί σύμβουλοι δεν έχουν «έννομο συμφέρον» να προστατεύουν την περιουσία του δήμου; Κατά τη γνώμη μας όχι μόνο έχουμε έννομο συμφέρον αλλά και έννομη υποχρέωση και γι αυτό αντίθετα σε οποιαδήποτε μεθόδευση, θα συνεχίσουμε να υπερασπιζόμαστε τα συμφέροντα του δήμου με κάθε δυνατό τρόπο.
Δεν θα αφήσουμε σε καμία περίπτωση τις υπόγειες διαδρομές και τα τερτίπια να κάνουν το ΞΕΝΙΑ της Ναυπάκτου συνώνυμο του Βατοπεδίου. Δεν θα επιτρέψουμε την παραπέρα απαξίωσή του και θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να αξιοποιηθεί με τον καλύτερο (και απολύτως νόμιμο) τρόπο προς όφελος της πόλης και των δημοτών.